alkierz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. archit. «wysunięta narożna część budynku kryta osobnym dachem» 2. przestarz. «boczny, mały pokój, służący zwykle za sypialnię» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
Алькеж — (польск. alkierz, старопольск. alker, родственное ― альков) ― в архитектуре угловая обособленная часть здания, сильно выступающая снаружи за плоскость стен. Алькеж История возникновения Алькежи произошли от восточноевропе … Википедия
Древнепольский язык — Страны: Польша (до XVI века) Вымер: К началу … Википедия
alkierzyk — m III, D. a, N. alkierzykkiem; lm M. i «mały alkierz pokoik» … Słownik języka polskiego
komora — ż IV, CMs. komoraorze; lm D. komoramór 1. «niewielka izba, zwykle bez okien, służąca, zwłaszcza dawniej, do przechowywania odzieży, drobnych sprzętów, zapasów żywności itp.; spiżarnia» 2. «niewielka izba mieszkalna (zwłaszcza sypialnia) w domach… … Słownik języka polskiego
alkierius — al̃kierius (l. alkierz) sm. (1) Krtn, alkiẽrius (2) Al, Mrj kaimo gyvenamosios trobos kambarys, ppr. skirtas vienam kuriam šeimos nariui arba svečiui: Į saulėtekį buvo alkierius, arba svečio troba S.Dauk. Eik į al̃kierių ir pataisyk svečiuo lovą … Dictionary of the Lithuanian Language